BISS bakerijen
De volgende dag trek ik weer met Lukas op en bezoeken we een aantal BISS bakkerij projecten. Dit zijn BISS fase 1 bakkerijtjes: In deze eerste fase hebben de deelnemers met behulp van een opleiding en de benodigde spullen hun eigen bakkerijtje gestart. Het is een lange rit en we gaan er dus vroeg op pad. We rijden via Mbale naar Soroti. De eerste locatie waar we op bezoek gaan is bij een mevrouwtje met een beperking aan haar benen. Ze heeft 3 kinderen. Voor de foto’s en video maakt ze nog een portie gebakjes. Fascinerend hoe ze even snel wist klaar te maken ondanks haar handicap. Lukas kijkt gelijk mee of hij haar nog wat tips kan geven. Als ze klaar is houden we nog een kort interviewtje. En ze moet er weer vandoor, ze gaat met haar speciale fiets naar het dorp om haar inkomsten te genereren. Ik ben onder de indruk hoe Bakeforlife een duurzame invloed heeft op het leven van iemand met een handicap in Oeganda. In Oeganda wordt er niet echt omgekeken naar gehandicapten.
Plaatselijke supermarkt
De volgende Biss fase 1 meneer heeft ook een handicap aan z’n benen. Een echt ondernemend type. Vol trots laat hij zijn huis en bakproces zien. Hij verkoopt zijn gebak zelfs al in de plaatselijke supermarkt, wat we uiteraard even gaan bekijken. Na deze volle ochtend vertrekken we naar de compound van de sisters in Soroti. Ook een locatie met een moderne oven en weer hele enthousiaste medewerkers, die ondanks hun handicap zeker hun steentje kunnen bijdragen. Sterker nog, deze bakkerijen geven hun een onmisbaar salaris en een stukje zelfvertrouwen.
Gezelligheid
De band met Lukas wordt steeds sterker. We hebben goede gesprekken en plezier. We gaan op een gegeven moment gewoon lekker foto’s maken bij mooie plekjes met een mooi uitzicht. Die avond gaan we met wat locals poolen. Poolen is in Oeganda, in ieder geval met de mensen met wie ik om ging, echt een ding. Ik moest het hebben van lucky shots, net als mijn fotografie ;).
